YETKİN DİKİNCİLER’İ ÇOCUKLUĞUNA GÖTÜREN UÇURTMA

Uçurtma Dünyasının uçurtma kültürümüz ile ilgili 1980 yılından bu yana yaptığı onlarca proje, yüzlerce etkinlik sonucu uçurtma, oldukça geniş yelpazede kullanılmaya başladı. Bunlardan birisi de sinema filmi, dizi ve reklam filmleri için hazırlanan artist uçurtmalar. Artık senaryolara giren uçurtmalar film çekimlerinde boy göstermeye, beyaz perde veya beyaz cam ile evlerimize girmeye başladı

1980 Yılından bu yana çok sayıda film için özel tasarım, geleneksel çıtalılar veya farklı modellerde uçurtmalar Uçurtma Dünyası tarafından üretildi. Bu projelere benzer bir çalışma da ünlü oyuncu Yetkin Dikinciler için yapıldı.

HT Magazin’den Ece Saruhan “Yaz Köşesi” yazı dizisi için Yetkin Dikinciler ile yapacağı sohbette konuyu uçurtma üzerine kurgulamaya karar verince ortaya “Yetkin Dikinciler’i çocukluğuna götüren uçurtma” çıktı.

Gelin konuyu birinci elden, Ece Saruhan’dan dinleyelim.

HT MAGAZİN/ ECE SARUHAN

Hayatın içindeki sihirli kelime ‘kendiliğinden’dir Yetkin Dikinciler için. “Yaz Köşesi’nde kiminle uçurtma uçursam?” diye düşünürken, uçurtmanın saflığını, naifliğini onun ruhuyla özleştirdiğimden kendiliğinden gözümün önünde Yetkin’in yüzü belirdi. Kendisini “Var mısın?” diye arayıp “Tabii ki” cevabını almamın üzerinden birkaç hafta geçti. Yani bu sohbet yine kendiliğinden bir bayram günü sizinle buluşmayı seçti. Kimileri “Tesadüf” diyebilir ama bence değil. Yetkin’in uçurtmasının kuyruğuna takıldığımda içsel bir yolculuğa çıkacağımı adım gibi biliyordum. Hayat da toplum olarak duyargalarımızın her zamankinden açık, farkındalığımızın yüksek olduğu özel bir günde konuştuklarımızın sizinle buluşmasını istedi bence. Biraz içimize bakmamızı sağlamak, dışımıza yansıyan iyi kötü her şeyin çıkış noktasının içimiz olduğunu hatırlatmak istedi. Yetkin’le bir araya gelmeden önce Üsküdar’daki Uçurtma Müzesi’ne gittim ve Mehmet Naci Aköz’le birlikte yıllar sonra yeniden uçurtma yaptım. Geçtiğimiz salı günüyse Caddebostan’da buluştuk Yetkin’le. Elimizde uçurtmalar, yüzlerimizde ağız dolusu gülümsemelerle, çocukluğumuzla el ele verdik. Çok eğlendik; koştuk, zıpladık, yoldan geçen seyyar dönme dolaba bindik, hayatı doyasıya içimize çektik. Sohbetimizin başında “Keşke hayat denen uçurtmanın ipini de hep böyle çocuksu bir coşkuyla avuçlasak” dedim Yetkin’e. “O ıhlamur ağacından çıtayla, incecik kâğıt göğe yükseldiğinde, aslında sen yükselmiyor musun?” dedi ve ekledi: “Yer bizi çekiyor, ruhumuzsa yükseltmeye çalışıyor. Bazen tıpkı bugünkü gibi o yükselmeyi küçük oyuncaklar sağlıyor. Biraz ruhumuzun peşinden gidelim, hayallerimize izin verelim.” Bu benim de hepimiz için bayram dileğim; amin!

Yukarıda da bahsedildiği gibi Uçurtma Dünyasının atölyelerinde yapılan “Artist” uçurtmaların ipi bu kez Yetkin Dikinciler’in elindeydi.